ناتوانی در کنترل هیجان چه مشکلاتی برای افراد بیش فعال به وجود می‌آورد؟
اختلال نقص توجه و بیش فعالی علائم رایجی دارد که معمولا با آنها آشنایی داریم. این علائم می‌توانند شامل کم توجهی، بی نظمی، ناتوانی در کنترل تمرکز برای رسیدن به هدف، بی قراری های حرکتی زیاد، ناتوانی در منتظر ماندن بلند مدت و … باشند. اما در مواردی مشکلات اصلی یک فرد بیش فعال مرتبط با ناتوانی در کنترل هیجان است. این ناتوانی ممکن است در کنار آمدن با هیجانات و یا حساسیت خیلی زیاد به هیجانات، در کودک، نوجوان یا بزرگسال بیش فعال بروز کند. همچنین ممکن است باعث ایجاد واکنش های هیجانی شدید و انفجارهای خشم شود.
در این مطلب سعی داریم نگاهی گذرا به مشکلات هیجانی اختلال بیش فعالی، نقص توجه (ADHD) بیندازیم.
هیجانات شدید یکی از نشانه های بیش فعالی
⦁ عدم کنترل هیجان ها یکی از نشانه های اختلال بیش فعالی است. معمولا در تشخیص این اختلال توسط متخصص، هیجانات مورد غفلت واقع میشوند.
⦁ مشکلات هیجانی در فرد بیش فعال معمولا از مغز نشات می گیرند و پردازش هیجانات نیز از مغز آغاز می شود. شبکه های مغزی که اطلاعات هیجانی را منتقل می کنند در افراد بیش فعال عملکرد خوبی نشان نمی‌دهند.
تاثیر هیجانات لحظه ای روی افراد بیش فعال
⦁ افراد بیش فعال می توانند خیلی زیاد تحت تاثیر یک هیجان ساده قرار بگیرند. یک هیجان لحظه ای می تواند به یکباره همه فضای مغز را بگیرد مثل کامپیوتری که ویروسی شده باشد. این سطح از هیجان در مغز فرد بیش فعال باعث می شود که نتواند اطلاعات مرتبط با تنظیم رفتار را بازیابی کند. بنابراین مغز او زمانی که در معرض هیجان قرار میگیرد استدلال لازم برای درست عمل کردن را ندارد.
⦁ هیجانات معمولا می‌توانند به فرد بیش فعال انگیزه دهند. تصویر برداری های مغزی نشان داده اند که افراد بیش فعال پاداش های تاخیری را دوست ندارند. انها توسط رضایت فوری و آنی که هیجانات می آورند بیشتر با انگیزه می شوند.
⦁ نظارت و تنظیم هیجانی می‌تواند در حافظه فعال بر هیجانات فرد اثر بگذارد. آسیب به حافظه فعال انرژی هیجانی مورد نیاز برای برنامه ریزی، نظارت و تنظیم هیجانی را کم می کند. به همین دلیل این افراد نامرتب هستند، زود عصبانی می شوند و کارها را به تعویق می اندازند.
خطرپذیری در افراد بیش فعال
⦁ یکی از مشکلات دیگری که ناتوانی در کنترل هیجان به وجود می‌آورد این است که مغز فرد بیش فعال بین مشکلات کوچک و خطرهای بزرگ تمایزی قایل نمی شود. به همین دلیل فرد بیش فعال ممکن است برای بعضی حوادث استرس زا منطقی و واقع گرا فکر کند اما برای خطرات بزرگ این کار را نکند.
⦁ درمان اختلال بیش فعالی، نقص توجه نیاز به رویکرد چند بعدی دارد. دارودرمانی منجر به بهبود شبکه های تنظیم هیجان در مغز می شود اما در کنار استفاده از دارو، درمان های روانشناختی نیز برای بهبود زندگی افراد بیش فعال ضروری است.
