انگیزه و اختلال نقص توجه و بیش فعالی
اساسی ترین عامل کمبود انگیزه در افراد مبتلایان به ADHD
- ناهنجاری دوپامین
- نقص در عملکرد حافظه کاری
- کمبود انتقال دهنده های عصبی گلوتامین و گلوتامات است
انگیزه با اثر بر مدارهای عصبی ادراک، بر روی نتیجه تصمیمگیری تأثیر میگذارد.
اطلاعات حسی منتقل شده توسط نورونها در قشر مغز توسط میزان اَنگیزه تغییر میکند و در نهایت بر روی تصمیم گیری، تاثیر می گذارد.
هسته آکومبنس، هسته ای واقع در پایین مغز می باشد که نقش اصلی در کارکردهایی مانند بیزاری، پاداش و انگیزه دارد.
دو انتقال دهنده عصبی در هسته وجود دارد که ظرفیت ما برای حفظ عملکرد در مدت زمان طولانی را برنامه ریزی می کند.
نقش گلوتامین و گلوتامات در انگیزه داشتن
طبق تحقیقات انجام شده نشانه هایی از مشکل در سیگنال های گلوتامات در افراد مبتلا به ADHD وجود دارد،در نتیجه مبتلا به ADHD گلوتامات و گلوتامین کمتری دارند.
تصمیم گیری فرآیند پیچیده ای است که ممکن است تحت تأثیر عوامل بیرونی مانند محیط،افراد و سایر متغیرهای درونی مانند خلق و خو، توجه یا میزان اَنگیزه فرد قرار گیرد
سطح انگیزه نه تنها بر تصمیمگیری تأثیر میگذارد، بلکه بر ادراک اطلاعات حسی که منجر به گرفتن تصمیم میشود نیز اثر دارد.
انگیزه خیلی زیاد یا خیلی کم بر عملکرد مغز در هنگام تصمیمگیری تأثیر منفی دارد.نحوه تأثیر این امر بر مدارهای عصبی ما نامشخص است.
انگیزه بیش از حد منجر به تحریک قوی نورونهای قشر مغز میشود، که باعث از بین رفتن دقت در درک محرک میشود.در مقابل، در حالت داشتن انگیزه کم ، اطلاعات حسی بازیابی می شود اما قدرت سیگنال برای انتقال صحیح آن بسیار کم است. در نتیجه، درک محرک ها نیز مختل شد.بنابراین انگیزه زیاد باعث هیجانات شدید و تکانشی عمل کردن می شود.
صرفا با انگیزه کم یا زیاد تصمیم گیری کردن یا شروع به انجام کاری منجر به بالارفتن ضریب خطا و چرخه ناکامی میشود.
در جلسات درمان معمولا افراد ADHD نسبت به شرایط خود بینش کافی پیدا میکنند وراهکارهای مناسب برای جلوگیری از ناکامی و عملکرد تکانشی تمرین میشود.