APD یا ADHD

تشخیص افتراقی اختلال پردازش شنیداری(APD) از اختلال ADHD

30 خرداد 1402
دکتر سمیرا یزدانی
یک نظر

یکی از اختلالاتی که تشخیص افتراقی آن از ADHD ممکن است به سختی صورت گیرد؛ اختلال پردازش شنیداری APD است.

اختلال پردازش شنیداری( APD ) ناشی از ناهنجاری و مشکلاتی در سیستم عصبی مرکزی شنوایی است. که معمولا برای تشخیص و غربالگری؛ از ارزیابی های انجام شده توسط شنوایی سنج استفاده میشود.

افراد مبتلا به ADHD ممکن است در پردازش اطلاعات شنوایی و به خاطر سپردن آن ها مشکل داشته باشند.، یا به قول اطرافیانشان گوش شنوای خوبی برای صحبت ها نداشته باشند. اما در واقعیت به خاطر کمبود توجه است که به درستی نمی توانند از اطلاعات شنیداری به خوبی استفاده کنند و نه به خاطر پردازش نادرست صدا در مغز.

برای افراد بیش فعال به ویژه کودکان، متمرکز کردن حواس به صدای هدف، مخصوصا زمانی که محرک های شنیداری بسیاری در محیط اطراف زیاد است ،بسیار دشوار است. و شخص قادر به تفکیک محرک های شنیداری مختلف در محیط نیست. و تشخیص و تفسیر صدا برای شخص ADHD در محیط های پر صدا بسیار دشوار است که زمینه آن را می توان مشکل در توجه انتخابی شخص دانست.

مانند:

(گوش دادن به حرفهای معلم، زمانی که کلاس درس شلوغ است و یا حتی از بیرون از کلاس صدایی میاد بسیار سخت و دشوار است. )
که این موضوع باعث تشدید علائم بی توجهی و رفتارهای تکانشی می شود که به مثال های اندکی از آنها می پردازیم.

رفتارهای بی توجهی:

شخص نمی تواند توجه خود را به طور انحصاری به صدای هدف اختصاص دهد. و محرک ها را نادیده بگیرد.، و شخصی که درحال گفتگو با اوست یا دارد مبحث مهمی را به او می گوید حس بی اهمیتی و نادیده گرفته شدن به او دست می دهد.
شخص در به خاطر سپردن ضرب الاجل ها دچار مشکل می شود.و اگر نیاز باشد شما کاری را به او با عجله بگویید. او کاملا متوجه صحبت شما نمی شود .
تکرار مدام یک گفتگو،شاید افراد مبتلا به ADHD از شما بخواهند صحبتی را بارها تکرار کنید.

رفتارهای تکانشی:

شخص به علت درست متوجه نشدن صحبت ها ممکن است برداشت های بد بکند و تصمیمات عجولانه بگیرد ( قضاوت های سریع و واکنش های عجولانه داشته باشد)
به خاطر متوجه نشدن صحبت های شخص مقابل ، مدام تکان بخورد، حرفش را مدام قطع کند و یا جواب های بی ربط بدهد که نتیجه آن معضلات اجتماعی و نادیده گرفته شدن در اجتماع و قطع ارتباط با او می شود

گاهی ممکن است اختلال پردازش شنوایی( APD ) به علت همپوشانی برخی علائم به ویژه کارکردهای اجرایی مغز شباهت هایی به بیش فعالی داشته باشد. که در راستای همین موضوع،تفاوت هایی را بین این دو اختلال برای شما بازگو میکنیم:

-مشکل اصلی در افراد مبتلا به APD پاسخ نامناسب به اصوات دریافتی از محیط است.
اما مشکل افراد مبتلا به ADHD توجه انتخابی به صداهای محیط یا به طور کل متمایز کردن صداها و متمرکز شدن روی یک صداست.

نکته: در مواردی نیز ممکن است اختلال پردازش شنوایی و اختلال نقص توجه، بیش فعالی باهم رخ دهد.