در هپروت سیر کردن(zoning out) و ADHD

16 خرداد 1402
دکتر سمیرا یزدانی
یک نظر

تا به حال شده سر کلاس درس تمام مدت به استاد و تخته زل بزنید اما هیچی از صحبتها و نوشته های روی تخته متوجه نشید.، یعنی جسمتان سر کلاس باشد و فکرتان جاهای دیگر و یا به اصطلاح در هپروت سیر کردن برای شما اتفاق می افتد.
این اتفاق ممکن است در مواردی که علاقه ای به فعالیت وجود ندارد ولی نیاز به تمرکز و توجه است بیافتد و تاثیرات منفی در در نحوه عملکرد ما در زندگی روزمره دارد.
زمانی که مغز ما به طور غیر ارادی تمرکزش را از دست می دهد به دلیل اختلال در اتصال شبکه های مغزی که مسئول تمرکز است و انحراف مسیر به سمت رویا و سناریوهای خیالی. وقتی این اتفاق می افتد، مغز ما دیگر به وظیفه ای که باید، توجه نمی کند.
در هپروت سیر کردن و پرت شدن از موضوع اصلی ممکن است همان زمان وسط یک مکالمه یا گوش دادن به مباحثی مهم اتفاق بیافتد. و یا ممکن است زمانی رخ دهد که مغز ما برای پردازش اطلاعاتی که دریافت می کنیم به زمان نیاز دارد. گاهی چون سرعت پردازش اطلاعات کند است؛ فرد از موضوع ورت میشود و‌ رویای روزانه اتفاق میافتد.
این مساله فقط تحت تاثیر تروماهای شدید نیز قرار می گیرد و رفتن در حالت هپروت برای افرادی که در حالت استرس شدید یا حوادث آسیب زا قرار می گیرند بیشتر اتفاق بیافتد.
پژوهش ها نشان میدهند که رویای روزانه و سیر کردن در حالت هپروت بیشتر در نوع ADD اتفاق می افتد. یعنی آن دسته از افراد ADHDکه بیشتر علائم نقص توجه و تمرکز را دارند تا حالت های هایپراکتیو.

چگونه به حالت هپروت رفتن می تواند در روز روی ما تاثیر بگذارد؟!!

بسته به تعداد دفعات رخ دادن و شدت علائم، می تواند اثرات متفاوتی بر روی فرد داشته باشد. وقتی افراد مبتلا به ADHD از حالت هپروت خارج میشوند و به حالت عادی بر میگردند از واقعیت فاصله میگیرند. و نمی دونند در آن زمان چه گذشته و یا چه وظیفه ای را انجام دهند. این منجر به مشکلات عدیده در آن ها می شود و گاهی ممکن است به تهدیدات احتمالی موجود نتوانند پاسخ دهند. و یا ممکن است در ارتباط برقرار کردن با دیگران مشکل ایجاد کند.

راهکار

بپذیرید این اتفاق برای شما می افتد.
پس از آن، سعی کنید فعالیت‌ها یا موقعیت‌هایی را که باعث ایجاد این حالت در شما می شود را شناسایی کنید و یادداشت کنید و فهرست برداری کنید این به شما کمک می کند مکان ها و حالتهایی که به هپروت می روید را بشناسید و سعی کنید حل مساله مناسب انجام دهید و راهکار بیابید.
به اندازه کافی بخوابید، به عبارتی بهداشت خواب بسیار حائز اهمیت است. چون خواب ناکافی و کم خوابی مزمن شبکه های عصبی توجه را تختا می‌کند و منجر به تشدید این علائم میشود.
به طور منظم ورزش کنید و یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید.
اگر فکر می‌کنید این کارها نمی‌توانند به طور موثری مبارزه‌های بی‌توجهی شما را مدیریت کنند، وقت آن است که با تراپیست خود صحبت کنید.