فرسودگی شغلی در افراد مبتلا به اختلالADHD
تقریبا ۱۸ درصد افراد جامعه فرسودگی شغلی را تجربه می کنند و این میزان میان بزرگسالان مبتلا به اختلال ADHD به ۴۵ درصد می رسد( البته این آمار مربوط به جامعه ایران نیست).
فرسودگی شغلی با فشار های روانی ارتباط و همبستگی دارد. فشار روانی وقتی رخ می دهد که عدم تعادل بین مطالبات و خواسته های محیطی باتوانائی فرد برای پاسخ دادن به آنها وجود داشته باشد؛ هرچه مطالبات وخواسته های محیطی افزایش یابد و توانائی فرد برای پاسخ دادن به آنها کاهش یابد، فشارروانی ایجاد می شود که باعث تجربه ی منفی در فرد و فر سودگی شغلی گردد. در واقع فرسودگی شغلی در اثر فشارمداوم روانی پدید می آید
علائم ADHD مانند منظم نبودن، اختلال در توجه پایدار ،مدیریت ضعیف زمان و سایر کارکردهای شناختی به فرسودگی شغلی بیشتر منجر میشود..
افراد مبتلا به اختلال ADHD برای انجام کارهایی که اکثر افراد با تلاش کمی انجام می دهند، سخت تر کار می کنند و در عین حال،افسردگی، شرم و احساس گناه را نیز تجربه می‌کنند.
همچنین آنها چیزی به نام «فوکوس بیش از حد» روی بعضی کارها را نیز تجربه می‌کنند، این موضوع می‌تواند آنهارا ساعت‌ها در طول روز مشغول کند و اغلب در هنگام تمرکز بیش از حد (hyperfocus )از مراقبت از خودشان غافل می‌شوند. و درست غذا نمی خورند،خوب نمی خوابند و غیره. این اغلب باعث میشود سریعتر به فرسودگی شغلی دچار شوند.
سایر مشکلات ویژه افراد مبتلا به ADHD نیز به فرسودگی شغلی کمک می کند
همچنین حداقل ۷۰ درصد از بزرگسالان مبتلا به ADHD با مشکلاتی در سلامت روان نیز مواجه اند؛ مانند اختلالات اضطرابی یا افسردگی . این مشکلات در توانایی فرد برای مقابله و مبارزه با فرسودگی شغلی اختلال ایجاد می کند
اما چگونه فرسودگی شغلی را تشخیص دهیم؟!!
نشانه فرسودگی شغلی:
• بدبینی و انزوا
احساس تحریک پذیری
•از دست دادن انگیزه
•عملکرد ضعیف
• خستگی فیزیکی و روانی
• احساس بی‌خاصیت بودن و ناکامی
•احساس خستگی یا خستگی دائمی
•به تعویق انداختن زیادی کارها
•علائم جسمانی نظیر معده درد و سردردهای مکرر
•قادر به داشتن یک خواب خوب شبانه نیستید
اجتناب از فرسودگی
-اولین قدم این است که علائم فرسودگی شغلی را بشناسید و بپذیرید که در شرایط خوبی نیستید و حتما از یک متخصص سلامت روان کمک بگیرید.
-محدودیت های خود را بشناسید: برخی از افراد فکر می‌کنند که می‌توانند همه مشکلات را خودشان به تتهایی حل کنند، حتی اگر از ظرفیتشان خارج باشد.
-شما باید با این واقعیت روبرو شوید که گاهی اوقات انتظاراتتان از خود واقعی فراتر از آن چیزی است که واقعاً می توانید انجام دهند. اینجاست که درمان می تواند به فرد کمک کند تا متوجه شود که بین انتظار از خود و توانایی خود تفاوتهایی وجود دارد
-اولویت بندی در انجام کار ها را یاد بگیرید
-حد و مرزی بین ساعات کاری و زمان شخصی تعیین کنید
-برای هر روز اهداف دست یافتنی تنظیم کنید،جوری که طاقت فرسا نباشند.
-زمانی را برای سرگرمی های مورد علاقه خود اختصاص دهید
-هر چند وقت یکبار استراحت کنید و کاری انجام ندهید
“استراحت کردن به معنای تنبلی کردن نیست و باید تفاوت بین این دو را به خوبی متوجه شوید”،
بسته آموزشی نقص توجه ،بیش فعالی
