چه ارتباطی بین اختلال نقص توجه/بیش فعالی و دردهای مزمن وجود دارد؟
طبق مطالعات انجام شده روی بیماران مبتلا به دردهای مزمن، در این بیماران به‌طور شایعی سابقه‌ای از تصادفات جاده‌ای و فراموشی دیده شده است. این سوابق عموما به دلیل علایم اختلال نقص توجه/ بیش فعالی بوده است. علاوه براین، برخی از مطالعات بر وجود ارتباطاتی بین علایم اختلال نقص توجه/ بیش فعالی و دردهای شدیدی که کار و زندگی عادی را مختل می‌سازد، صحه گذاشته‌اند. به‌طور مثال یافته‌های تصویربرداری عصبی نشان داه‌اند که همان شبکه‌های مغزی نظیر شبکه حسی حرکتی و شبکه توجهی خلفی که در بیماران مبتلا به دردهای مزمن دچار اختلال شده‌اند در بیماران مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی نیز، عملکرد نا‌هنجاری دارند.
علائم افراد مبتلا به دردهای مزمن
افراد مبتلا به دردهای مزمن عموما سه ویژگی اصلی دارند:
- آن‌ها توجه افراطی به درد دارند، اما توجه و حافظه‌شان به راحتی در موارد دیگر مختل می‌شود.
- آن‌ها رفتار بیش فعالانه دارند. به طوری‌که گاهی فعالیتشان در برابر تمارین و رفتارهای حرکتی دیگر به طرز افراطی زیاد می‌شود و باعث تشدید دردشان می‌شوند.
- آن‌ها احساس مداوم و شدیدی از عصبانیت را تجربه می‌کنند.
این سه علامت اصلی بالینی، جز علایم اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی نیز محسوب می‌شوند; به طوری‌که در نسخه پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، این ویژگی‌ها در تعریف اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی ذکر گردیده‌اند. به عبارت دیگر آسیب‌های شناختی و هیجانی در میان بیماران مبتلا به دردهای مزمن با اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی همپوشانی دارد.
اهمیت تشخیص اختلال نقص توجه/ بیش فعالی در افراد مبتلا به دردهای مزمن
با این وجود، اختلال نقص توجه/ بیش فعالی در هشتاد درصد از مبتلایان بزرگسال توسط متخصصان روانپزشکی تشخیص داده نمی‌شود. از طرف دیگر، اکثر مبتلایان به دردهای مزمن که توسط متخصصان دردشناسی و جراحان ارتوپدی معاینه می‌شوند، با درمان اختلال ADHD آشنایی ندارند. درواقع می توان گفت متخصصان در تشخیص اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی به شدت غفلت می‌کنند. بنابراین ارزیابی بیماران مبتلا به دردهای مزمن جهت تشخیص اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی حایز اهمیت است.
